วันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2554

กลิ่นธูป ที่หอใน

เรื่องมันเกิดขึ้นในหอใน ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตึกพักของที่นี่ลักษณะคล้ายกับโรงพยาบาลเก่าค่ะ ในหนึ่งห้องพักด้วยกันทั้งหมดสี่คน เป็นเตียงเดี่ยว วางเป็นรูปตัวยู ทุกๆ เตียงจะติดผนังทั้งหมด (หวังว่าทุกคนคงนึกออกนะคะ) แล้วห้องที่เราพัก มีอยู่สามคนค่ะ เตียงเราอยู่ใกล้กับเตียงที่ว่าง

            คืนนั้นเรานั่งทำงานจนดึกมากๆ โดยที่เพื่อนที่ห้องเราก็นั่งเล่นคอมเป็นเพื่อน ก็มีคุยกันบ้าง แล้วระหว่างที่เพื่อนเราไปเข้าห้องน้ำ (เป็นห้องน้ำรวมแยกออกจากตัวห้องพักค่ะ) หลายครั้งเราก็รู้สึกเหมือนมีอะไรอยู่ด้านหลังเรา (คือเรานั่งหันหลังให้กับประตู และเตียงว่างค่ะ) แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเสื้อของพี่ที่อยู่ที่ห้องเรามันปลิวตามแรงลม ก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วก็นั่งทำงานต่อไปจนเสร็จ เพื่อนเราก็เลยปิดไฟแล้วนอน เรานั่งเล่นคอมไปซักสิบนาทีแล้วจึงปิดคอมนอน

เด็กดีดอทคอม :: เรื่องลี้ลับ : กลิ่นธูป ที่หอใน

            เวลาตอนนั้นประมาณตีห้ากว่าๆ ค่ะ แล้วเราก็นอนโดยปกติเราเป็นคนนอนตะแคงอยู่แล้ว ก็นอนตะแคงหันหน้าเข้าหาฝาผนัง พอจังหวะที่กำลังจะหลับเรารู้สึกว่าตัวชาๆค่ะ ก็ไม่ได้คิดไรคิดว่าอากาศมันเย็นเฉยๆ หลังจากนั้นเราก็รู้สึกว่าตัวหนักๆ ชาๆ จะพลิกตัวก็พลิกไม่ได้ รู้สึกเหมือนแขนอีกข้างมันยกอยู่ และตึงๆ เราพยายามจะเอาลงก็เอาลงไม่ได้ พยายามลืมตาก็ลืมไม่ขึ้น อ้าปากร้องก็เหมือนลิ้นจุกปากทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ มันหนัก และก็ชาไปหมดทั้งตัวเลย เลยคิดว่าเราโดนดีเข้าแล้วแหละเลยภาวนาสวดมนต์ค่ะ สวดนะโมสามจบ ต่อด้วยอะระหังสัมมา และสัพเพสัตตา

           ระหว่างที่เราสวดมนต์เรารู้สึกว่าตัวเราหนักขึ้นเรื่อยๆ หายใจเริ่มไม่ออก อยากร้องออกมาให้เพื่อนที่นอนเตียงข้างๆ ได้ยินก็ร้องไม่ได้ เราก็สวดมนต์ต่อไปอีกก็เริ่มหายชาค่ะ เมื่ออาการดีขึ้น เราก็พยายามหายใจให้เป็นปกติพยายามอ้าปากพูด ตัวเราก็เริ่มชาอีกเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เหมือนมีอะไรมาทับตัวเราไว้คราวนี้เป็นหนักกว่าครั้งก่อนๆ เลยค่ะ เราก็พยายามสวดมนต์ค่ะ สวดมนต์ไปเรื่อยๆ ไม่หยุดเลยค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันทรมาน และเวลาช่างผ่านไปนานมากๆ ซักพักอาการเราก็ดีขึ้นจนกระทั่งหายเราเริ่มพลิกตัวได้ อ้าปากได้ แต่เราไม่กล้าลืมตาหรอกค่ะกลัวว่าจะเห็นอะไรเข้า

            เราเลยพยายามหลับตานอนให้หลับ ด้วยความที่เราอดนอนมาหลายวันทำให้เราสามารถนอนหลับไปได้ในคืนนั้น ตอนเช้าเราได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง (ไม่ใช่เพื่อนที่ห้องนะคะ ไม่กล้าเล่าให้ฟัง) เพื่อนเราก็บอกว่าเราคิดไปเองรึเปล่า สงสัยเราไม่ได้นอนหลายวันร่างกายน่าจะเพลีย แต่เรามั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเอง ตกเย็นวันนั้นเราชวนเพื่อนคนเดิมออกไปทานข้าว

            พอเราเข้าไปในห้องของเพื่อน เพื่อนเราถามว่าเราได้กลิ่นอะไรรึเปล่า แต่เราไม่ได้กลิ่น เพื่อนเราเลยเงียบไป พอมาถึงร้านที่จะซื้อข้าวเพื่อนเราถามย้ำอีกว่าเราไม่ได้กลิ่นอะไรในห้องจริงๆ เหรอ เราก็ยืนยันว่าเราไม่ได้กลิ่นอะไรจริงๆ เราเลยถามว่าเพื่อนเราได้กลิ่นอะไรมันก็หน้าตาซีดๆ แล้วตอบว่าได้กลิ่นธูปตอนที่เราเข้าไปในห้อง ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย

           เราได้แต่เงียบ และเดินกลับหอโดยไม่ได้พูดอะไรถึงเรื่องนี้อีกเลย ตกลงว่าสิ่งที่เราเป็นในคืนนั้นเป็นเพราะว่าร่างกายเราเพลียหรืออะไร แล้วกลิ่นธูปที่เพื่อนเราได้กลิ่นล่ะมาจากที่ไหน จนตอนนี้เราก็ยังหาคำตอบไม่ได้เลย ตอนนี้เราไม่กล้าอาบน้ำดึก และนอนดึกๆ อีกเลยค่ะ !!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น